portraita

« Η θειά η Χρύσω, ο μπάρμπας … κι ο Πλάτωνας»

Η θειά η Χρυσούλα τα ’λεγε καλά. Μπορεί να μην ήταν και πολύ φιλενάδα με τις απ’ όξω τις δουλειές, στα μέσα δεν την έπιανε καμμιά. Νοικοκυρά, η καλύτερη. Και στο τραγούδι πρώτη! Δεν έγινε χαρά, να μην τη βγάλει πέρα! Πολλά απ’ τα τραγούδια που αξιώθηκα να πω – και να στεναχωρήσω μερικούς τελευταία – τ’ άκουσα απ’ τη θειά. Ας είναι καλά, εκεί που βρίσκεται. Καλόν Παράδεισο!

Λοιπόν, που λέτε, η θειά κάποτε πάει στον ανεψιό της το γιατρό. Γαστρεντερολόγος, καλός γιατρός, αλλά πώς να το προφέρει η μαγκούφα!

  • Α, Χριστάκου μ’ έχω ένα πόνο ιδώ, μάνα μ’, στο κουφό. Κι παραπάν’ μό ’ρχιτι κάπως. Πρέπ’ να βρεις, πιδί μ’, τί έχου!


Πιάνει δουλειά ο γιατρός, ακτινογραφίες τη Δευτέρα, αναλύσεις αίματος την Τρίτη, ούρα την Τετάρτη, καρδιά την Πέμπτη, διάολος τον πατέρα τ’, μαζεύονται μια θυμωνιά χαρτιά.. Παρασκευή πρωΐ, καλή και διαλεγμένη η θειά στο γραφείο.

  • Α, πες μ’ Χριστάκου μ’, τόσες μέρις μι τελεύ’ς, τί  έχου, πιδί μ’;  

Ανασκουμπωμένος και καταιδρωμένος – πολλή δουλειά – κοιτάει  τη θειά ο γιατρός, κοντοστέκεται και, στη γλώσσα της, ανακοινώνει το πόρισμα:

  • Να σ’ πω τί έχ’ς θειά; Μύρλα και κακομοιριά!  Και βομπιριά, αντάμα!
Κόκκαλο η θειά!
  • Α,  ντε, τί τ’ λες τώρα; Ψέλλισε.
  • Του βουλών’ς κι τίπουτα δε λες, σου ’πε τ’ν αλήθεια! Αυτό δεν ήθιλις; Βρόντηξε παίρνοντας εκδίκηση ζωής ο μπάρμπα Μήτρος!

Τί να την κάνει τέτοια αλήθεια η θειά, αυτή που ’χε πάντα δίκιο.  Οι άλλοι έφταιγαν! Τώρα, πίσω - πίσω, πώς να ζήσει ανάποδα τον κόσμο;
  • Τόσα χρόνια, Βασιλάκη μ’, τ’ς τα ’χου μαζουμένα! Ήταν ποιός να πει, δεν ήταν ποιός ν’ ακούσ;
  • Για πες, μπάρμπα … τον ενθαρρύνω.
  • Άμα ιδείς, πιδί μ’, άθρωπο απ’ δεν νογάει και νογάει ότι δεν νογάει, πέστ’, κάτ’ θα μάθ’! Άμα ιδείς άθρωπο απ’ δε νογάει και δεν νογάει ότι δεν νογάει, μούντζωστον κι απαράτα τον, αυτός δε μαθαίν’ τίπουτα!
Κόκκαλο εγώ! Και μετά από κάνα δίλεπτο προσπάθειας ανασυγκρότησης, περνάω από πάνω.
  • Κάπως έτσι το ΄λεγαν και οι αρχαίοι, μπάρμπα.
  • Δηλαδή, πώς το ’λεγαν;
  • Να,  ο Πλάτωνας έλεγε πως όραση έχουν όλοι αλλά κρίση ελάχιστοι!
  • Α; …δεν ξέρου ’γω τί έλιγι αυτός ο …Πλάτανος, να τ’ πεις γκαβουμάρα μέσα στα μάτια τ’! Ό,τ’ σ’ λέου ιγώ, αυτό είνι! Άειντι, άειντι!
Κόκκαλο κι ο Πλάτωνας!

Τί να λένε, άραγε, εκεί που βρίσκονται και οι τρεις τους, στον Απάνου  Κόσμο! Η θειά η Χρύσω, ο μπάρμπα Μήτρος και ο Πλάτωνας; Ποιός ξέρει! Εσείς;

Κομοτηνή, 15 Μαρτιού 2017
Βασίλης Σερμπέζης

ΥΓ: Το ανωτέρω αποτελεί ένα «ψηλάφημα» από την ομώνυμη στήλη της επίσημης ιστοσελίδας του συγγραφέα η οποία από τώρα και για όσο διάστημα διαρκέσει η ανασυγκρότηση της ιστοσελίδας (λόγω επίθεσης χάκερς από 2 χώρες της αλλοδαπής και την Ελλάδα), θα φιλοξενείται στα «Πορτραίτα». Για το λόγο αυτό, ευχαριστώ, θερμά, τον εξαίρετο φίλο Γιώργο Κολοβό για τη συνεργασία.
ΒΣ